07-11-2017
Gouden Vleugel Winnaar 2015
Mijn kanaal
Gouden Vleugel op zonovergoten Barcelona 2015
De naam Binnemans - Vande Weyer opzoeken via Google zorgt voor wat verwarring. Spelen ze nu vitesse of toch Barcelona? Twee broers op de foto en toch een dubbele naam? We scheppen in deze dan ook graag duidelijkheid. De winnende duivin Golden Barcelona gekweekt en opgeleid door Carlo Vande Weyer, getrouwd met Simonne Binnemans. Broer Gustaaf is ook een verstokt duivenliefhebber en was vanzelfsprekend ook samen met buren en vrienden uitgenodigd bij de officiële bekendmaking. Ook de lokale televisie zorgde voor de welverdiende aandacht. De Gouden Vleugel winnen kan niet zonder de nodige publiciteit. We hadden dan ook een goed gesprek met de ervaren fondspeler.
De duivin die de droom van Carlo mee heeft waargemaakt is ‘Golden Barcelona’
BE13-6130188. Dat er aan beide kanten fondbloed inzit is dan ook niet te verwonderen. De Barcelona vlucht van dit jaar is eentje om in te kaderen. Heel warm en zwaar weer, zoals de meeste Barcelona spelers ze het liefst hebben en waar de andere duivenmelkers voor afhaken. Ze eindigde op de 3de nationale plaats waarmee ze de begeerde Gouden Vleugel trofee van de Brugse Barcelona club mee in de wacht sleept. Het was echter de bedoeling haar nestzuster als eerste getekende mee te geven. Daar haar chip niet werkte op de voorbereidingsvlucht naar Châlon werd ze meegegeven naar Valence. Hiervan is ze gekwetst thuisgekomen waardoor ze niet meekon naar Barcelona en de andere nestzus als eerst getekende mee mocht. Bijna had Carlo zelfs helemaal geen duivinnen om mee te geven op deze vlucht. De zaterdag voor de inkorving op zondag kregen ze ’s ochtends nog een bad maar ze waren alle 4 weg. Om kwart voor vier in de namiddag valt de eerste duivin terug namelijk de ‘Golden Barcelona’, ze had duidelijk goed getraind. Een half uur later komt de tweede getekende thuis en de andere 2 pas om half zes. Deze 2 laatste waren zondags nog niet echt goed gerecupereerd waardoor hij nog wat extra eiwitten aan z’n vliegploeg had gegeven. Opvoeren voor de zware fondvluchten doet hij echter niet, dan eten ze niet in de mand. De extra training op zaterdag zal toch z’n vruchten afwerpen want alle vier duivinnen komen netjes naar huis en de eerste 2 nog op tijd ook! We mogen zeker niet vergeten te melden dat de tweede duif die thuiskwam nl. BE10-6227885 ‘Mistral’ de 16de Nationaal Barcelona vloog. Deze duiver was normaal ook niet voorzien om Barcelona te gaan vliegen maar had ervaring genoeg door de Rhône vallei vluchten te hebben gedaan.Deze had in 2015 nog geen prijs gespeeld en vermits Carlo duivers genoeg had om mee te geven naar Marseille mocht deze duiver het een stukje verder proberen en met succes. Carlo geeft wel toe dat hij extra gemotiveerd was door een extra kapelletje in de weduwnaarsbak te hangen waardoor de buurman duiver helemaal door het dak ging en er zo hard gevochten werd dat Carlo ze uit mekaar moest halen. De andere vloog de week erna trouwens de 1ste op St.Vincent, ze waren beiden dus gemotiveerd.
De duivenmelker
Wie met Carlo praat ontdekt zeer snel dat hij een echte duivenmelker is. Bezeten van het spelletje, gedreven naar het resultaat. Een weekend zonder duiven is geen weekend geweest. Naast de fondkolonie bij hem thuis heeft hij ook nog een hok bij z’n broer. Daar zijn ze de schrik van de streek op de vitesse. Hij vertelt dan ook met evenveel passie over een duivin die 14 eerste vloog op Quivrain en Noyon als over zijn topprestaties op Marseille en Barcelona. Carlo kweekte ooit sierduiven en duiven voor de standaardkeuring. Hij was ook bestuurslid van een vitesselokaal.
Kortom Carlo ademt duivensport.
Ook het sociale aspect van de duivensport is voor hem zeer belangrijk. Hij is graag met z’n vrienden in het lokaal en doet samen met zijn vrouw uitstapjes naar goed spelende duivenmelkers in Nederland. Een paar uurtjes praten leveren talrijke anekdotes op over de contacten met heel wat namen in de duivensport.
Fondduiven?
Carlo vindt het moeilijk een fondduif te beoordelen. Hij krijgt er niet meteen zicht op. Voor vitesse of halve fond kan hij er gemakkelijk de topper uithalen. Die ene duif die alles heeft. Bij een fondduif denkt hij dat het karakter zodanig belangrijk is, dat het uiterlijk je vaak zal misleiden. Een onooglijk duivinnetje kan een echte topper zijn. Toch heeft hij graag dat de duif een mooie vleugel heeft. Bij het aanschaffen van fondduiven laat hij zich eerder leiden door de stamboom en het vertrouwen dat hij opbouwt met de collega-liefhebber.
Het systeem
Jonge duiven doen in de zomermaanden een aantal vluchten van zo’n 120 km. Voor sommige is dat drie keer, voor de oudere tot zes keer. De jaarlingen komen op het hok met het schuifdeursysteem. De eerste vluchten worden ze dus op half-weduwschap ingezet. Als het seizoen vordert komen ze in nest en dan gaat het volledige koppel naar vluchten zoals Brive of Jarnac.
Wanneer ze twee jaar zijn komen de duivers op het hok van de weduwnaars terecht. Daar staan zo’n 22 bakken. Iedere week worden er daar een aantal uitgeplukt voor een fondvlucht.
De oude duivinnen zitten eerst nog bij de schuifdeurduiven maar worden dan gekoppeld aan een oude kweker, daarna wordt de duivin op nest ingekorfd op een internationale vlucht.
De medische begeleiding is in handen van dr. Vincent Shroëder. Carlo kwam er ooit mee in contact en is zowel tevreden over zijn handelswijze als over de uitleg die hij als melker krijgt. Eén telefoontje is vaak genoeg om een probleem meteen aan te pakken.
De Gouden Vleugel: Golden Barcelona
De winnares is een duivinnetje dat, zoals hierboven beschreven, tot twee jaar een opleiding kreeg tot Jarnac. Ze werd gekweekt uit een vale doffer zoon van de El Bandido van Belleter Frans Nispen NL ras van M Van Loon met een duivinnetje te leen gekregen van Nico Meeuwsen Nijmegen NL uit de fondman van Peter Wustmans.
Uit haar stamkaart blijkt de voorliefde voor de duiven uit Nederland.
Ze bewijst ook dat vriendschap vaak de basis is van mooie resultaten.
Dit jaar deed ze net zoals alle duiven een aantal vitessevluchten gevolgd door een halve fondvlucht om daarna op 23 mei mee te gaan naar Chalon (457 km). Toen werd ze in nest gebracht en deed ze nog een Melun (325 km) op nest de week voor de inkorving.
De duivinnen trainden goed aan huis en werden zaterdag, de dag voor de inkorving, uitgelaten om 11u30. Groot was z’n verwondering als bleek dat toen hij thuiskwam van het letten alle duivinnen spoorloos waren. Rond 16u kwam het duivinnetje binnen dat later de gouden vleugel zou winnen. Ze waren blijkbaar meegetrokken met een vlucht.
Werd dat de ultieme voorbereiding voor het fantastische resultaat? We zullen het nooit weten. Eén iets is zeker duivensport is onvoorspelbaar
met dank aan Peter Symaeys & Liesbeth Weynen
